16.05.2925. Uniwersytet Humboldtów, Unter den Linden 6
Dr hab. Jędrzej Morawiecki wykłada
w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu
Wrocławskiego, jest doktorem literaturoznawstwa oraz socjologii,
doktorem habilitowanym nauk o kulturze i religii, profesorem UWr.
Autor
kilkunastu książek reportażowych i naukowych. Za granicą publikował w
języku angielskim, bułgarskim, hiszpańskim, łotewskim, niemieckim,
rosyjskim i ukraińskim. Otrzymał szereg nagród za reportaże i formy
dokumentalne (m.in. Nagroda im. Beaty Pawlak, Stypendium Artystyczne
Prezydenta Wrocławia, dwukrotnie Stypendium Twórcze Ministra Kultury i
Dziedzictwa Narodowego, Nagroda Specjalna Stowarzyszenia Filmowców
Polskich na Krakowskim Festiwalu Filmowym, stypendium im. Jacka Stwory),
stypendia rezydencyjne w Antoninie, Broumovie, Windawie i Sofii,
stypendia badawcze w Moskwie, Tomsku, Bochum, Regensburgu.
W 2017 roku ukazała się w jego tłumaczeniu książka Władimira Abarinowa Widziadła o operacjach rosyjskich służb specjalnych. W 2018 roku opublikował monografię Krajobraz po odwilży. Poradziecka tożsamość religijna mieszkańców współczesnych miast syberyjskich. W marcu 2022 premierę miała nowa książka Szuga. Krajobraz po imperium
o gniciu po zimie, o roztopach, odsłaniających nacjonalizm, o
zamknięciu w autarkiach, o ucieczce przed zemstą Federalnych Służb
Bezpieczeństwa i Czerwonej Strefie na Donbasie (wydawnictwo
„Czytelnik”). Pod koniec roku 2025 ukaże się jego nowa książka Szykuj sanie latem –
o ewolucji i rozpadzie sekty syberyjskiego Wissariona, o rozpadzie
„Wschodu”, uciekinierach i zbiegach, o tym, jak przygotować się do
osobistego końca świata i żyć po małej apokalipsie (wydawnictwo „Znak”).
Od
1998 do 2008 roku związany z „Tygodnikiem Powszechnym”, równolegle był
także reporterem agencji Reuters, publikował m.in. w „Polityce”,
„National Geographic”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”;
współpracował również z I i III programem Polskiego Radia, epizodycznie z
Radiem Zet oraz Polską Sekcją Radia BBC. Pisał także regularnie m.in.
dla „Nowej Europy Wschodniej”, „New Eastern Europe” i „Więzi”.
Współzałożyciel Grupy Dziennikarze Wędrowni oraz portalu
Postpravda.info, którego był pierwszym redaktorem naczelnym. Ostatnio
publikuje w „Onet”, tygodniku „Polityka” oraz radiowej „Trójce”
Temat: Ukraina, Polska i Europa Zachodnia w rosyjskiej propagandzie po 24.2.2022. Rekonesans badawczy
Jak
opowiadać o rosyjskiej agresji, nie używając słowa „wojna”? Jak pisać
teksty, by ofiary wojny przedstawiać jako sprawców, „nazistów”,
„ukrotaliban”, a jednocześnie zaprzeczać, by naród ukraiński
kiedykolwiek istniał i opisywać Ukraińców jako „mniejszych Rosjan,
którzy zbłądzili”? Jak pisać o Polsce i Europie Zachodniej, by z jednej
strony zapewniać o ich słabości, „zepsuciu”, „moralnej zgniliźnie” i
ostatecznym upadku, a z drugiej strony przekonywać, że jesteśmy
świadkami ostatecznego starcia cywilizacji a Rosja jest „ostatnim
chrześcijańskim krajem”, gotowym, by „wyzwolić świat”, uchronić go przed
Zachodem i „wybawić od Szatana”?
Postaramy się odpowiedzieć na te pytania, opierając się na analizie nagłówków z reżimowej prasy rosyjskiej, prowadzonej codziennie od 24 lutego 2022. Oprzemy się przy tym przede wszystkim na materiale z pierwszego roku rosyjskiej agresji, postaramy się jednak wskazać również na ewolucję rosyjskiej propagandy i zastanowimy, na ile jej przekaz jest spójny. Skupimy się na depeszach RIA Novosti, TASS, a także nagłówkach i tekstach, tworzonych w redakcjach: Rossijskaja Gazieta, Komsomolskaja Prawda, Moskowskij Komsolomec, Wzgliad, Gazeta.ru i Kommiersant.
